بلندیهای بادگیر

بلندی‌های بادگیر، به گفتهٔ سامرست موآم، یکی از ده رمان طراز اول ادبیات جهان به‌حساب می‌آید،‌ اثری است بسیار رمانتیک و درنهایت امیال قدرتمند و سرکش انسانی. داستان عشقی شورانگیز و افسانه‌ای که مرگ نیز قادر نیست تزلزلی در آن به وجود بیاورد. تقابلی تکان‌دهنده و هراس‌انگیز از عشق و کینه، عطوفت و خشونت و عواطفی که جانِ آدمی را می‌تکاند و نقشی ماندگار در دل‌وجان او به یادگار می‌گذارد.

یک جور زیبایی حقیقی در صورتش جلوه داشت؛ با چشم های تیره و دل فریب ارنشوها، به همراه پوست روشن، چهره ظریف و موهای موج دار و طلایی لینتن ها. تا بخواهید سرزنده بود و بانشاط، اما خشن نبود و قلبی در سینه اش می تپید که حساس بود و سرشار از مهر و محبت… مثل فاخته ها ملیح و ملایم بود صدایش آرامش داشت و چهره اش متفکرانه به نظر می رسید. در عصبانیتش هرگز خشم وجود نداشت، عشقش هم هرگز سرسری نبود، عمیق بود و لطیف…

«از متن کتاب»