بسیارى از سخن سنجان جهان « تولستوى » را یکى از بزرگترین نویسندگان تاریخ و اثار وى به ویژه جنگ و صلح را به منزله ارزنده ترین
شاهکار داستان سرایى چند سده اخیر دانسته اند. شاید این اظهار تا اندازه اى اغراق آمیز به نظر اید ولى قدر مسلم کمتر نویسنده اى در تاریخ
ادبیات بین المللى مى توان یافت که تا این اندازه صیت شهرتش در گنبد گیتى پیچیده باشد.
اما انچه شاید به همان اندازه تألیفات این نویسنده نامدار براى دوستداران اثار او ارزنده باشد همان جزئیات شخصیت بغرنج و چگونگى
گذراندن عمر دراز اوست که بسیارى از محققان و شرح حال نویسان کوشیده اند موشکافى و حلاجى کنند. بنابراین کتاب هایى که در این
زمینه نگاشته شده است فراوان است ولى بدون تردید انچه مى تواند به طور مستند و بهتر چگونگى افکار و عواطف و ریزه کارى هاى
شخصیت یک نویسنده را افتابى کند مکاتبات اوست. مخصوصا مکاتباتى مانند نامه هاى تولستوى که از لحاظ تنوع و فراوانى و طرح مسایل
گوناگون عصر خود کمتر نویسنده اى مى تواند با او کوس برابرى زند. خوشبختانه مجموع این نامه ها بدون نقص و بى هیچ کم و کسرى براى
ثبت در تاریخ جاودان ادبیات باقى مانده است و اخیرا نامه هاى تولستوى در ایتالیا ترجمه شده و با طبع زیبایى انتشار یافته است.
از انجا که هنگام پایان ترجمه این نامه ها به مناسبت صد و پنجاهمین سال تولد تولستوى مقاله جالبى به قلم پیر دو بوادوفر در روزنامه لوموند
تحت عنوان « مذهب هزار سال سوم » به چاپ رسیده و در شناسایى تولستوى اثر فراوان دارد نخست به ترجمه ان مقاله مبادرت ورزیده و
سپس مقدمه مختصر سیلویو برنادرینى را نیز درباره تفسیر نامه هاى تولستوى از نظر خوانندگان خواهم گذرانید.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.